دراین روزها خدامیداند که چه سرها گرسنه بربالین می رود وچه دلها شکسته از بازاربه خانه بازمیگردد. خدامیداند که چه چشمها به در می ماند که بابا باقرص نان وخورشتی به خانه بیاید . خدا میداند که چه پاها نای آمدن به سمت خانه را ندارد چون با دست خالی خجل از روی دخترکوچک چشم انتظار است که سفارش دفتر ومدادی داده است .این روزها اجاق خانه های بسیاری بوی گوشت نمی دهد . این روزها سفره های بسیاری با نان خشک همسایه مزین است . باور ندارید ؟ سری به حاشیه شهربزنید .اما .هستند کسانی که از فرط خوردن درحال ترکیدن هستند و هستند مادرانی که گوشت در شیشه می پزند و عصاره آن را به کودک نازنینشان می خورانند . هستند کسانی که دررستورانهای معروف شاندیز وطرقبه برای چهار پرس غذا هزینه ی خوراک یک ماه یک خانواده 4نفره را کارت می کشند. وهستند وهستندوهستند...
واین شکاف طبقاتی روز به روز بیشتر دهان باز می کند تا قشر فقیر جامعه را ببلعد . همان گفته آقای سرخ پوشی که : برای رسیدن جامعه به اقتصاد جهانی باید بخشی از فقرا قربانی شوند .پس اقتصاد اسلامی کجاست ؟ اگر اسلام برترین دین است پس می تواند این شکاف را به اندکترین در جامعه برساند . اسلام برای همه چیز در جامعه راهکار دارد .وخدامی داند که کارشناسان در اندیشه چه هستند.که اگر دراندشه نجات جامعه و فقر زدایی باشند راهکار بسیار است .
