درروزهای ماه رمضان ومیهمانی خدا، آنچه قیمتش افزایش می یابدو میزبان خریدار آن است اخلاص است .تنها گرسنگی و تشنگی نیست که تن را برای آزمونی بزرگ آماده می کند .امساک که می گویند در تمام وجوه باید جاری باشد . نمی توان گفت که نخوردن و نیاشامیدن مهمترین آن است .چراکه اگر چشم به خطا رود و آنچه نباید ببیند و ببیند دیگر میزبان روی بر خواهد گرداند و جایی برای نشستن برسفره اش پیدا نخواهی کرد . البته کرامتش آنچنان گسترده است که کسی بی نسیب از اطعامش نمی ماند .خطای زبان و خطای هر یک از اعضای بدن در میزان اخلاص تاثیر دارد و میزبان نیز به همان اندازه که توانسته ایم درفاصله گرفتن از پلیدیها و زشتیها موفق باشیم ، تکریممان خواهد کرد .انسان در محدودیتها عطشی دارد که در آزادی ندارد . آنچه مهم است اینکه این عطش در زنجیر آدمی قرار گیرد.و اگر چنین شد انسان خاکی می شود خلیفه الله .
