اربعین شهادت امام حسین علیه السلام ویارانش یادآور این حقیقت است که برای زنده نگاه داشتن یادشهدا درمقابل طوفان عظیم تبلیغاتی دشمنان رسالت سختی داریم . ببینید خیل میلیونی جمعیتی که سواره یا پیاده به سوی کربلا رهسپارند. این همان آرزوی بزرگ رزمندگانی بود که سی سال پیش اگر از آنها سوال می شد دوست داری کجا بروی می گفت کربلا. یا کربلا یا پیش خدا . شاید برای عده ای باورش سخت بود که روزی راه کربلا اینگونه به روی عاشقان حسین (ع) باز شود که از شلمچه ، مهران ،وقصرشیرین تا کربلا ،کاروان عاشقان راهپیمایی کنند .
دشمن برای خط کشیدن روی این آرمانهای شیعیان همت بالایی دارد وبا تمام داشته هایش پیش می آید . اگر چشمان بازنداشته باشیم سنگر به سنگر فتح می کند وباید عقب بنشینیم . اگر تعدادی اندک از منافقین ودشمنان اسلام در گوشه ای ازدنیا حرکت چندساعته ای داشته باشند ، تمام بوقهای خبرگزاریها با تکنولوژی پیشرفته آن رابه رخ جهانیان می کشند و تصویر درتصویربه نمایش می گذارند و سعی در بزرگ جلوه دادن حرکت کوچک آنها دارند . اکنون کجایند این رسانه های به اصطلاح آزادیخواه ؟ کجایند که اجتماع بیست میلیونی شیعیان را به تصویر بکشند و فریاد لبیک یا حسین را به گوش جهانیان برسانند؟ البته شیعه نیاز به این رسانه ها که نان صهیونیستها رامی خورند ندارد .که خدا فریاد آنان را به گوش جهانیان خواهد رساند .
لبیک یاحسین .لبیک یا حسین
