بچه ها فردا مسابقه داریم .مسابقه با مالدیو . آها شاید جوونا یادشون نباشه بازی با تیم مالدیو رو . یه سالی تیم ملی فوتبالمون با مالدیو بازی کرد هیفده تا گل زد . آره تو یه بازی . بعد از اون بازی هر وقت به تیمی می باختیم ، مردم می گفتن : فکر کردن مالدیوه ! تا رسیدیم به جام بیستم . وقتی قرعه کشی می شد اسم آرژانتین زودتر از بوسنی در اومد . همه انگشت به دهن شدیم که وای مسی رو چیکار کنیم و ریماریو رو کی بگیره . وقتی اسم بوسنی به عنوان تیم سوم در اومد خیلیها از جمله مجریهای شبکه یه نفس راحتی کشیدن که آخیش خوب شد اقلا یه برد داریم . کسی فکر نمی کرد که ایران بتونه آرژانتین رو متوقف کنه ولی از بوسنی ستا گل بخوره . آخه آقا مربی ، وقتی فقط و فقط برای صعود برد لازم داری برای چی از همون اول دفاع می کنی ؟ خب دوتا گل بزن بعد برو دفاع کن . اینهارو بی خیال . فقط بچه ها خیلی باحال جلو بهترینهای دنیا بازی کردن . اون آقا مسی که مونده بود چیکار کنه . به هر حال فوتباله دیگه . گل نزنی گل می زنن. حالا باشیم تا جام ملتهای آسیا و این کشورکها مثل قطر وبحرینو وکویتو ... پس خدا قوت بچه های تیم والیبال !!!
هرنانی خوردن ندارد . البته می شود خورد ، اما حلالش تفاوت دارد . به هر کس بگویی نان حلال ، خواهد گفت : ای بابا کو نان حلال ؟ ولی من می گویم شاید کم باشد اما پیدا می شود . کمی باید دقت کرد . هم او که پشت میز بنگاه معاملات می نشیند می تواند نان حلال به خانه ببرد ، هم اوکه در آفتاب گرم سنگ بر سینه می گیرد و روی هم می گذارد تا دیوار باغی یا خانه ای بالا رود می تواند نان حلالش را حرام کند .یکی با اعلام قیمتی واقعی و به دور از ترفندهای معمول ودیگری با کم کردن مقداری پودر سیمان در ملاتش . نان حلال پیدا میشه ؟!.
میگن به هرکدوم از فوتبالیستها که تیم کره جنوبی را بردند و به جام جهانی راه یافتند پنجاه میلیون تومان هدیه دادن . نوش جونشون . حلالشون .گوارای وجود.
کاپیتان تیم ملی فوتبال پرتغال درباره علت عدم تعویض لباسش با بازیکن تیم فوتبال رژیم صهیونیستی گفت: «من لباسم را با قاتل عوض نمی کنم.
کار قشنگی کرده این فوتبالیست مطرح جهانی .با چند کلمه یه جمله کوتاه درست کرده و اونو کوبیده به پیشانی رژیم غاصب اسرائیل. اگر هر کدوم از ورزشکاران ما همت کنند می تونن در عرصه های مختلف ورزشی ارزشهای دینی و اسلامی رو به نمایش بگذارند . مثل یا ابوالفضل های رضا زاده . مثل یا زهرای مهدوی کیا واکبر پور ویا حسین حدادی . و... اما گاهی اوقات قیافه هایی به میدان ورزش به خصوص مستطیل سبز قدم می گذارند که انسان دلش می خواد 90 دقیقه در 9 دقیقه تموم بشه که مجبور نباشی ریش نعل اسبی و موی خروسی و ابروی زنانه وسرو تن خال کوبی شده رو ببینی . یا اون آقا مثلا سرمربی تیم ایران اسلامی است با لباسی وارد زمین بازی می شه که انگار کنار ساحل مدیترانه قدم می زنه . یا توی بازیهای لیگ برتر و حالا دیگه دسته یک و دو کشور جوان خیز ایرانمون اسامی عجیب وغریب به گوشمون می خوره که دلمون برای بچه های فوتبالیست می سوزه . تاجایی که جا دارن بازیکن خارجی میارن که فقط پز بدن . این همه جوون مستعد فوتبال توی مملکت داریم باید میلیونها دلار خرج آوردن آقای سیخ از سوئد و آقای میخ از بلژیک بکنن یایکی دیگه رو میرن از انگلیس میارن که مجبورن تمام بدنشو بپوشونن که خط وخطوتش دیده نشه .چه اجباری آخه؟ . بعد منتظر میشینیم که فرهنگ جامعه درست بشه و فرهنگ جهادی داشته باشیم و جوونهامون با چیزایی مثل گذشت و فداکاری و دفاع آشنابشن وزمین ورزشو میدان کرکری خونی و نیش زدن نکنن!. اینا چه ربطی به فوتبال داره ؟ ربط داره . وقتی بچه ها می بینن چند میلیون پول بیت المال باید هزینه آمدن و رفت یه آقایی بشه که آیا بیست دقیقه بازی کنه یا نکنه کم کم می فهمن که ارزش یعنی چیز دیگه . بگذریم .کار کریستین رونالدو جالب بوده و پوزه ای از اسراییلیها رو به خاک مالونده . خدا به ساق پاش و عقلش برکت بده .
